انتخاب کفش و جوراب
انتخاب کفش و جوراب
این توصیه ها عمدتا برای حفاظت پای بیماران دیابتی میباشد، هر چند برای افرادغیر دیابتی نیز مفید است .
1- هرگز با پای برهنه راه نروید.حتی در منزل صندل یا کفش مناسب داخل منزل بپوشید.
2- در خارج از منزل از کفش های روباز یا تابستانی استفاده نکنید. با استفاده از این کفش ها پنجه پای شما به قدر کافی حفاظت نشده و در معرض خطر بیشتری قرار میگیرد.
3- به مدت طولانی راه نروید. اگر مجبور به راهپیمایی طولانی هستید هر چند وقت یکبار جوراب و کفش را درآورده و پا را برای دیدن علائم فشار مثل قرمزی معاینه کنید
4- کفش را در عصر بخرید. هنگام عصر پای شما به علت سرپا ایستادن قدری بزرگتر است و کفشی که عصر خریده میشود برای پای شما راحت تر است. ممکن است سایز و اندازه پای شما به مروز زمان عوض شود پس همیشه کفش را اندازه پایتان بخرید نه بر حسب شماره آن
5- کفش راحت بخرید. کفش های نوک تیز یا پنجه تیز یا پاشنه بلند نخرید. کفش های چرمی بهترین هستند. پنجه کفش باید بزرگ و راحت باشد.
6- اگر دو جفت کفش دارید سعی کنید یک روز در میان کفش هایتان را عوض کنید .
7- داخل کفش را قبل از پوشیدن آن نگاه کرده و با دست لمس کنید.
8- بندهای کفش را خیلی سفت یا خیلی شل نبندید.
9- جوراب های تمیز و خشک بپوشید. جوراب های مدل دار مثلا سوراخ دار نپوشید. جوراب های نخی در تابستان مناسبند. مراقب باشید پنجه جوراب تنگ نباشد. توجه کنید بالای جوراب کش دار نباشد تا ساق را بفشارد.
10- هرگز کفش را به امید اینکه جا باز میکند نخرید. این اقدام بخصوص در افراد دیابتی بسیار خطرناک است و سبب ایجاد تاول و زخم می شود.
11- کف جوراب را رفو یا وصله نکنید زیرا محل رفو یا وصله همانند دانه شن باعث صدمه و زخم پا میشود.
از طریق ایمیل هر گونه سوالی در این زمینه دارید
مطرح کنید